Pijpen: het blijft moeilijk

Het blijft kennelijk moeilijk: het moet zijn: naar het pijpen dansen. Zie ook een eerdere post. 

Deze keer staat het in EW (Vroeger Elsevier's Weekblad' - ook onder enigszins andere namen verschenen). De redactie zou toch beter moeten weten.
 

De ene Nobelprijs is de andere niet ...

Dit is een uitsnede van een plaatje met onderschrift uit onze lokale krant.

Het artikel gaat over de Nobelprijs voor Economie, maar de foto toont de winnaars van een Nobelprijs voor Chemie. Dat is toch echt wat anders.

Nu is de Nobelprijs voor Economie niet een "echte", in de zin dat hij niet voortkomt uit het testament van Alfred Nobel, maar dit terzijde.

Slordig hoor!
 

Waar kan ik het kopen?

Het is natuurlijk altijd leuk als er prijzen worden verlaagd van artikelen die je wel eens gebruikt.

Daarom las ik met aandacht deze advertentie die in onze lokale krant stond. Er waren wat artikelen bij die mij wel aanstonden

Dus snel naar de winkel! Maar welke? Lezen, nog eens lezen, maar nee! het stond er niet bij. Geen idee over welke winkel(keten) dit gaat.

Nu zijn dit soort pagina-grote advertenties niet bepaald goedkoop. In dit geval is het dus weggegooid geld geweest.

Jammer dat je nooit leest wie voor deze miskleun op zijn of haar donder heeft gekregen.

Volgende keer beter!

 

Samenstelling van brons?

Afgelopen weekend stond in de Wetenschapsbijlage van de NRC een artikeltje over het element Zink. Interessant, maar er stond toch een mooie uitglijer in.

Zo werd beweerd dat zink gemengd met tin brons oplevert, en dat messing bestaat uit een mengsel van koper en zink.

Brons wordt al duizenden jaren gemaakt, en het is een mengsel koper en tin. 

 

Eén keer ophemelen is genoeg

Naar aanleiding van het overlijden van Martin Schöder, luchtvaartpionier en oprichter van Martinair, stond er een uitgebreid artikel over hem in onze lokale krant. Terecht, want hij heeft veel betekend voor Nederland.

Maar het is toch niet nodig om bepaalde zaken twee keer te vermelden? Eén keer lijkt me wel genoeg.

Of  heeft er iemand op de redactie zitten slapen?

"Statelijke actor". WTF?!

 Als particuliere actor trof mij de causaliteit tussen het repetitief uiten van de term "statelijke actor" door de anchor van een actualiteitenprogramma, de dato 2 oktober j.l., en het schrijven van de bewindsman van Justitie en Veiligheid aan onze volksvertegenwoordiging, dit in connectie met een hack van functionele gegevens opgeslagen op de computers van de Hermandad. 

En nu in gewoon Nederlands: Gisteren gebruikte Mariëlle Tweebeeke in Nieuwsuur telkens de term "statelijke actor" bij het item over de hack van politiegegevens. Deze term kwam kennelijk uit de brief van minister Van Weel aan de Tweede Kamer. 

In mijn Van Dale is "statelijke actor" niet te vinden. Begrijpelijk, want er zijn prima alternatieven, zoals "ander land", "buitenlandse mogelijkheid", etc.

Kan de ambtenaar, die dit soort gezwollen taal gebruikt, niet overgedragen worden aan de Taalpolitie?