Ik ga even terug in de tijd. De eerste matras die ik me kan herinneren was van kapok. Die lag op een bed van djati-hout, met daarboven een klamboe - ja, dat was in het voormalig Nederlands-Indië. Zal wel niet nieuw geweest zijn. Terug in Nederland kreeg ik een bed met een spiraal, weer met een kapok matras. Tijdens de basisopleiding in militaire dienst een terugval: de matras werd een strozak; zonder lakens natuurlijk, en met twee grauwe dekens om onder te slapen. Met 20 man op de kamer, in stapelbedden. De strozak werd af en toe gelucht, dat dan weer wel.
Op kamers: een opklapbed (bestaan die nog?) met een doorgezakte spiraal, weer met een kapok matras, nu met een kuil. Ik zal wel de zoveelste gebruiker van dit bed met matras geweest zijn. Hygiënisch? Ik sliep er niet minder om.
Toen bij het huwelijk: de inzichten waren sterk veranderd: kuilen waren uit den boze. Het bed moest hard zijn: daarvoor had je een houten bodem met hardboard, met gaten erin voor de ventilatie. En luxe: een schuimrubber matras. Alles nieuw! Daarna geleidelijk overgeschakeld op boxsprings, met matrassen met pocketveren of koudschuim. Dat zou veel beter zijn dan zo'n hard bed.
Als je de recente reclames op TV mag geloven, is ook dat niet goed genoeg meer. Allerlei lagen zijn toegevoegd, tussenlagen, toplagen, en weet ik wat nog meer. Het lijkt wel de prinses op de erwt! De nadruk wordt gelegd op allerlei nieuwe technische inzichten.
Bovendien mag je ze vaak enige maanden op proef gebruiken. De vraag rijst dan: als je dit soort producten aanschaft, hoeveel anderen hebben er dan al op proefgeslapen? Zijn we niet een beetje doorgeschoten? Slapen we er echt beter van?
